هنگامه اذان

دو تکبــیــر از اذان ما و مرا بس

که برداریــم رخ از خار و از خس

ســرای ســیـنه را بـــا ذکــر لبیک

بــشــویــیــم از بــد و از یاد ناکس

یکرنگ و یکرو باشیم

چنان عکسی که در آیینه باشد

و یــا مــهتــاب در آدیــنه باشد

دل و گفتار را یکرنــگ کــن تا

کلامت نافذ هــر ســیــنــه باشد

امام زمان بیا

دریغا این جوانی سوخت بی تو

غزل هـای نهانی سوخت بی تو

تو ای گــلــواژه های خلوت دل

کجایـی دل سِتانی سوخت بی تو

با مولایمان، خامنه ای باشیم

بــیــا تــا قــدر مــولا را بـدانیم

که تا در کار خود بی جا نمانیم

بهای جهل و تردید است مردن

تب تردیـد را از تــن بــرانــیــم

و حلب آزاد شد ...

" و جاء الحق " و باطل رفت از در

نـکرده ذات حــق جــز ایــن مــقـــرر

مــقــرر شــد که بــاطــل پــا نــگـیرد

نـهــالــش ابــتــر و حــق بــاد کــوثــر

همه را به یک چوب نرانی ..

دلت را صاف کن مثبت نگر باش

ز نیت های منفی بــر حــذر باش

نزن آتش به جان بـی گــنــاهــان

پی معنای رسم خشک و تر باش

ای زن ! حجاب، حجاب، حجاب ...

زن ای شالوده خلــقـت به هــوشی؟

صدای طبل دشــمــن را بــه گوشی؟

مغول آسا کــنــد قــصــد حــجــابــت

تو حُجبت را چــنین ارزان فروشی؟

یا صاحب الزمان : عزیزٌ عَلَیَّ

بگو ای عــشــق، پنهان یا که پیدا

کجا داری تــو دور از دیــده مــأوا

چه شب ها اشک بارد دیده از درد

به دادش کی رسی " یا نور عینا "

باز هم نخست وزیر انگلیس...

شدی آتش بیار فــتــنــه از نو

نشاندی باز بذر کــیــنــه از نو

تِرِزامِی! خدا مرگت دهد مرگ

شدی دجاله ی ملعــونــه از نو

هفته وحدت مبارک باد.

ببینید اشرف " خُلقِ عظــیـم " را

مــحـــمــد نـــور قــرآن کــریــم را

ز حسنش نرم می گـردد دل سنگ

بیبنید قاف و کاف و لام و مـیم را