یادمان شهدای والفجر هشت - شهر اروند کنار

نبرد فجر هــشــت و یــادمـانش

به یاد صحنه های بـی امــانــش

به یاد شــیــرغــواصــان ارونــد

که گشتند اینچنین سـرو چمانش

همه ما فدای ایران ...

به چشمم خاک تو بــالاتر از زر

فدایت می کنم من جان و هم سر

تو پیشانی تاریــخـی، بــلــنــدی!

تو ای ایران، تویــی دنــیای بهتر

پیشرفت یعنی : یک قدم برداشتن

قــدم بــردار تــا گــل را ببوسی

قــد و بــالای بــلــبــل را ببوسی

ز دشت رخوت و خاشاک بگریز

که تا بر سبزه سنــبـل را ببوسی

آتش نشانی شغل نیست عشق است ...

شکســتــم از فــراغ ارغــوان ها

ز درد هــجــرت آتــش نــشان ها

لهــیـب غــصــه مــی افــزود آهی

که می سوزد کران تا بی کران ها

با خانواده مهربان باشید

سبد را پر کن از گل تازگی کن

برای عشــق بـودن سادگی کن

تمام اهل منزل بــا تــو تازه اند

به رسم تــازگی مــردانــگی کن

با دشمنان خدا بجنگید

سرِ تعظیم پیش خـصم نــنــگ است

سزایش دشنه و داس و تفنگ است

چنین فرمــود رهــبــر در کــلامــش

" کلوخ انداز را پاداش سنگ است "

هاشمی رفسنجانی: یار دیرینه انقلاب، امام و رهبر، روحش شاد ...

خــدا قوت که اقبالت بود خوش

سرت بالا و احوالت بود خوش

ولــی الله و امــت قـــدر دانـــت

چنین فرجام اعمالت بود خوش

نمی گذاریم حکومت شاهی برگردد

محال است این کـه ذلــت بــاز گــردد

فــســون و غــم به مــلــت بــازگــردد

محـال است از پی صد برق و صد باد

بــلا بــی اصــل و عــلــت بــاز گــردد

ما منتظران ظهوریم

کی آن موقع شود گــلـزار بــیــنــیــم

شـــکـــوه قــامــت دلــدار بــیــنــیـــم

دل از طاقت گسست و گشت بی تـاب

کــی آن گــنــجــیــنــه اســرار بیــنـیم

کتاب همدم تنهایی

کــتــاب است اختــر هــفــت آسمانت

کــــتــــاب آرامــــش روح و روانــت

به وقت بی کسی جز او کسی نیـست

که بـــردارد غــم و رنــج نــهــانـــت