هاشمی رفسنجانی: یار دیرینه انقلاب، امام و رهبر، روحش شاد ...

خــدا قوت که اقبالت بود خوش

سرت بالا و احوالت بود خوش

ولــی الله و امــت قـــدر دانـــت

چنین فرجام اعمالت بود خوش

نمی گذاریم حکومت شاهی برگردد

محال است این کـه ذلــت بــاز گــردد

فــســون و غــم به مــلــت بــازگــردد

محـال است از پی صد برق و صد باد

بــلا بــی اصــل و عــلــت بــاز گــردد

ما منتظران ظهوریم

کی آن موقع شود گــلـزار بــیــنــیــم

شـــکـــوه قــامــت دلــدار بــیــنــیـــم

دل از طاقت گسست و گشت بی تـاب

کــی آن گــنــجــیــنــه اســرار بیــنـیم

کتاب همدم تنهایی

کــتــاب است اختــر هــفــت آسمانت

کــــتــــاب آرامــــش روح و روانــت

به وقت بی کسی جز او کسی نیـست

که بـــردارد غــم و رنــج نــهــانـــت

هنگامه اذان

دو تکبــیــر از اذان ما و مرا بس

که برداریــم رخ از خار و از خس

ســرای ســیـنه را بـــا ذکــر لبیک

بــشــویــیــم از بــد و از یاد ناکس

یکرنگ و یکرو باشیم

چنان عکسی که در آیینه باشد

و یــا مــهتــاب در آدیــنه باشد

دل و گفتار را یکرنــگ کــن تا

کلامت نافذ هــر ســیــنــه باشد

امام زمان بیا

دریغا این جوانی سوخت بی تو

غزل هـای نهانی سوخت بی تو

تو ای گــلــواژه های خلوت دل

کجایـی دل سِتانی سوخت بی تو

با مولایمان، خامنه ای باشیم

بــیــا تــا قــدر مــولا را بـدانیم

که تا در کار خود بی جا نمانیم

بهای جهل و تردید است مردن

تب تردیـد را از تــن بــرانــیــم

و حلب آزاد شد ...

" و جاء الحق " و باطل رفت از در

نـکرده ذات حــق جــز ایــن مــقـــرر

مــقــرر شــد که بــاطــل پــا نــگـیرد

نـهــالــش ابــتــر و حــق بــاد کــوثــر